Maand: december 2016

Geplaatst op

Laat eerst maar eens zien wat je waard bent (deel 2)

In mijn vorige blog schreef ik over “Laat eerst maar eens zien wat je waard bent.” De famous last words in een salarisgesprek met een nieuwe werkgever.
Ook schreef ik waarom dat geen legitiem argument is voor een lager salaris.

Nu kan het natuurlijk zijn dat je brandende redenen hebt om toch akkoord te gaan met het aanbod dat er ligt, ook al is dat niet marktconform. Of misschien zit je simpelweg muurvast, omdat men vasthoudt aan het ‘eerst maar laten zien’.

En je wilt de baan zo ontzettend graag…

Zet in dat geval toch nog een extra stap.

Als men toch blijft vasthouden aan het laatste salarisaanbod, omdat men het allemaal moet zien, maak dan afspraken over een tussentijdse salarisverhoging. 
Laat weten dat je het bod niet voldoende vindt, maar dat je bereid bent de werkgever tegemoet te komen. 
Meestal zijn salarisverhogingen een keer per jaar aan de orde, maar dat betekent niet dat een tussentijdse verhoging onmogelijk is.

Met een tussentijdse verhoging kom je de werkgever tegemoet. Deze heeft in de afgesproken periode kunnen zien ‘wat je waard bent’. Voor jou is het voordeel natuurlijk dat je niet een jaar of langer hoeft te wachten op een passend salaris. 

Wat spreek je af? 3 tips

  • Je kan bijvoorbeeld afspreken het salaris na 4 of 6 maanden te verhogen, maar je kan ook een salarisgroei voor de komende 2 jaar afspreken. Alle varianten zijn mogelijk, maar maak het niet te ingewikkeld.  
  • Zorg er wel voor dat de precieze afspraken ook in je contract komen te staan. Sommige afspraken kunnen prima per mail bevestigd worden, maar salarisafspraken moet je altijd in je contract laten zetten.  
  • Let daarbij op de formulering, wanneer de organisatie erop staat de tussentijdse verhoging te koppelen aan je functioneren. Zorg dat de formulering volgens het ‘Ja, tenzij…’principe wordt opgesteld:
     ‘het salaris wordt per… met … verhoogd, tenzij de werknemer de functie niet naar behoren vervult’.   

Zo maak je van het nee van nu, een ja voor straks. 

Geplaatst op

Laat eerst maar eens zien wat je waard bent

Stel, je hebt een mooi nieuw takenpakket gekregen, met andere en zwaardere taken

Misschien krijg je taken overgedragen die je leidinggevende tot nu deed. Of krijg je nieuwe verantwoordelijkheden; bijvoorbeeld over grotere projecten, budgetten of uitbreidingen.

Of dit nu een promotie wordt genoemd of niet, met dit soort veranderingen heb je zonder meer aanleiding om je salaris te bespreken. En daarom zit je nu bij je baas: de inhoud is duidelijk, nu nog het juiste salaris erbij.

Je hebt je helemaal voorbereid en voert het gesprek volgens het boekje: 

  • Je weet precies wat voor jou een marktconform salaris is;
  • Je weet welke secundaire voorwaarden je wilt;
  • Je bent supergemotiveerd om een klinkend resultaat te behalen.

Tijdens het onderhandelingsgesprek heb je op tafel gelegd wat jouw salaris zou moeten zijn en toen de HR medewerker om een toelichting vroeg, gaf je een goed onderbouwd verhaal.  

Uitstekend gedaan.  

En toch krijg je het gevraagde salaris niet. Want, wordt er opeens gezegd: ‘laat eerst maar eens zien wat je waard bent’.  

Is dat nou een eerlijk argument?  

Veel mensen zullen begripvol knikken, als ze dit horen. Je werkgever heeft je deze taken tenslotte nog niet zien uitvoeren. Maar verder, moet je het echt eerst laten zien voordat je het beloond krijgt? 

Ik kan er kort over zin: nee.

3X WEERWOORD

Wijs dit argument onmiddellijk af, er zijn namelijk 3 redenen waarom dit niet acceptabel is: 

  1. Je werkgever ként jou en je werk. Het zal echt niet de eerste keer zijn dat je bij deze organisatie iets doet wat je niet eerder hebt gedaan. Als je baas een beetje heeft opgelet, weet deze dus of je in staat bent je nieuwe dingen eigen te maken. Mogelijk is hier ook overleg over geweest met HR. Er is dus voldoende expertise rond jouw kunnen om in te schatten dat je het kunt. Dat is ook precies de reden dat je dit takenpakket nu hebt, tenslotte 😉
  2. Je behoort beloond te worden voor de taken die je daadwerkelijk gaat vervullen. De keukenhulp die chef-kok wordt krijgt ook het salaris van de chef-kok. Dat heet ‘loon naar werken’.
  3. Ook is er altijd het argument van marktwaarde. Is het nu eerlijk om van jou te verwachten dat deze organisatie je minder betaald dan je elders zou kunnen verdienen? Of wat er betaald zou moeten worden als er iemand van buiten zou worden aangenomen?