Heb het lef! (om je waarde serieus te nemen)

Een luchtige benadering van je salarisonderhandeling: ik ben er een groot voorstander van. 

Je kan beter opgewekt accepteren dat de ander jou een te laag salaris zal aanbieden en daar een plan voor maken, dan dat je je daar druk over maakt.

‘Niet geschoten is altijd mis. Toch?’

Dat zei een marketingprofessional afgelopen week tegen mij.

Aan luchtigheid hier geen gebrek.

Toch brengt dit je geen hoger salaris .

Je kan namelijk alleen een goede onderhandeling voeren als je volledig achter je waarde en je verhaal daarover staat.

Zonder dat overtuig je de ander niet.

Die doorziet onmiddellijk dat je het gewoon maar probeert en biedt geen hoger salaris.

Ga het salarisgesprek daarom altijd vol in: ‘dit ben ik waard en ik heb de verwachting dat jullie dat ook gaan betalen.’

Bekijk de houding van de ander dus altijd met de nodige afstand, maar heb het lef om je waarde bloedserieus te nemen.

Lef ja, omdat je vervolgens het risico loopt teleurgesteld te worden. Maar zo simpel ligt het wel: No guts, no glory.

De kracht van vaagtaal (2) tijdens sollicitaties

Heb je met (corona)ontslag te maken of voel je dat boven je hoofd hangen?

Dan ben je vast bezig met nieuw werk. Dat betekent dat je sollicitatiegesprekken voert en ‘de vraag’ kunt verwachten: waarom ga/wil je bij je huidige werkgever weg?

Natuurlijk kan je dan bloedje-eerlijk vertellen dat je functie (binnenkort) niet meer bestaat.

Dat raad ik je niet aan.

De gelijkwaardigheid verdwijnt dan namelijk. Jij hebt dan opeens die ander harder nodig dan andersom. Misschien ervaar je dat ook al zo, maar zolang die ander dat niet weet, zal deze nog toeschietelijker blijven.

Ook voor je salaris is het niet goed. De werkgever die weet dat jij binnenkort zonder werk zit, beseft dat je bereid bent salaris in te leveren. Werk hebben is immers prioriteit en zolang je boven WW niveau uitkomt…

Uiteraard gaat dit alles niet meer over jouw waarde en capaciteiten voor de functie. 

Probeer dat te vermijden door ook hier gebruik te maken van de kracht van vaagtaal, waar ik twee weken terug ook over schreef.

Spreek niet over ontslag, maar bijvoorbeeld dat er ‘ontwikkelingen zijn waar ik me niet meer in voel passen.’

Hoe dat precies zit, hoef je niet toe te lichten. De ander begrijpt doorgaans dat je geacht wordt hier niet over te spreken. En bovendien: het is totaal niet relevant om te bepalen of jij geschikt bent voor de functie.