Categorie: Temp

Maar nu zegt je aankomende manager opeens dat dat niet nodig is.

‘Dat doen we nooit. Maar maak je geen zorgen: je hebt mijn woord en je kunt er absoluut op vertrouwen dat die opleiding geregeld wordt. Je collega’s zullen ook zeggen dat ik me altijd aan mijn woord houd.’

Wat je op dit moment niet wilt doen, is een discussie starten over het onderwerp vertrouwen. De relatie is nog pril en je gaat vooralsnog van het goede uit. (Zegt je gevoel wat anders, dan raad ik je sowieso aan de stap nog eens te heroverwegen).

Je hebt waarschijnlijk ook geen enkele aanwijzing dat de afspraak niet zal worden nagekomen.

Maar toch, is dit genoeg?

Nee. Als jouw toekomstig manager morgen onder de spreekwoordelijke tram loopt, heb je niets in handen. Datzelfde is het geval wanneer de directie na een tijdje opeens met drastische financiële maatregelen komt en de toezegging van jouw manager overruled.

Om in deze situatie zowel de relatie als jouw belangen te bewaken, kan je het beste in drie stappen antwoorden.

• Spreek uit dat je volledig vertrouwen hebt in de manager.
• Vertel dat de opleiding voor jou een belangrijke voorwaarde voor de overstap is.
• Benoem de onverhoopte tram-situatie.

Houdt de manager toch vol dat het echt, allemaal, 1000% zeker, in orde komt?

Draai de zaak dan nog eens om: als dat zo, dan kan het dus net zo goed in het contract. Gebeurt dit nog steeds niet, dan heb je serieuze reden om gealarmeerd te zijn.

‘Kan je het me uiterlijk morgenmiddag laten weten?’

Ook werd er nog bij gezegd dat het salaris toch niet verder omhoog zou gaan. Het kwam vastbesloten en een beetje dwingend over.

Nu zou dit alles helemaal niet erg zijn, als er een fantastisch aanbod lag.

Je raadt het al: dat lag er niet.

Het aanbod kwam enigszins boven de ondergrens van Fia uit, het minimale bedrag waarvoor ze bereid was over te stappen.

Dat voelt natuurlijk niet lekker: niet een heel genereus aanbod én wel druk op de ketel.

Daar kwam nog bij dat Fia een paar dagen later ook nog een ander arbeidsvoorwaardengesprek had staan. Weliswaar niet bij een organisatie die haar voorkeur had, maar toch.

Ze besloot het erop te wagen en de manager te bellen dat ze meer tijd nodig had.

Tot haar verbazing reageerde de manager begripvol en zei ze en passant dat er misschien toch nog wel wat bij het salaris kon.

(Ja, dit is dus een verhaal over soep en hoe die gegeten wordt;).

Fia heeft uiteindelijk bij deze organisatie getekend.

De opbrengst van haar telefoontje: ruim € 3.500,- bruto salaris per jaar.

Én de tijd om een overdacht besluit te nemen.

Jammergenoeg is dat meestal niet meteen voldoende.

Dan volgt een tweede ronde waarin wordt gehamerd op de noodzaak dat jij je huidige op tafel legt.

Bijvoorbeeld door HR:

‘Ja, maar we willen weten of we ons jou kunnen permitteren.’

Of de recruiter:

‘Ik moet toch weten of je salaris past bij wat de opdrachtgever kan betalen.’

Dit kan zó logisch en onvermijdelijk klinken, dat je misschien alsnog vertelt wat je nu verdient.

De salarisindicatie is hier de oplossing.

Er zijn drie mogelijkheden, afhankelijk van of er al iets over het salaris bekend is:

#1 ‘Ik heb de salarisindicatie gezien en verwacht dat we daar wel uit komen.’

#2 ‘Als u me een salarisindicatie voor de functie geeft weet ik gelijk of we er uit zullen komen.’

#3 ‘Ik reken voor deze functie op een salaris tussen € Xxx en € Xxx.’

Voor optie #2 en #3 moet je natuurlijk wel al hebben uitgezocht wat voor jou een marktconform salaris is op deze functie.

Geef in ieder geval een bandbreedte en refereer ook aan de overige voorwaarden.

Zo hou je speling, bijvoorbeeld voor als de functie er anders uitziet dan eerst gedacht.

Eerdere blogs over salarisvragen nog eens teruglezen?

Ben je verplicht je huidige salaris door te geven?

Waarom informatie over jouw huidige salaris volkomen overbodig is.

Nee zeggen op vragen over je salaris: zo vergooi je geen kansen.

Maar ja, je bent wél in gesprek over een interessante baan.

Hoe voorkom je nu dat je je kansen op een functie vergooit als je weigert te vertellen wat je nu verdient?

Dat begint met het besef dat dit een soort mini slecht-nieuwsgesprek is. Je gaat nee zeggen tegen de ander. Dat roept niet alleen bij de ander een reactie op, maar óók bij jouzelf.

Als je wilt voorkomen dat je gesprek hierdoor een verkeerde wending gaat nemen, is dit je stappenplan.

Stap 1: Bedenk vooraf je antwoord op deze vraag.

Leg het neer als een feit:

‘Ach, dat vertel ik nooit aan iemand.’

Of, als grapje:

‘Nou, dat vertel ik echt alleen mijn hypotheekadviseur hoor!

Of koppel je antwoord aan een vaardigheid die men vraagt in de vacature:

‘Als ik dat zou zeggen, zou ik me natuurlijk gelijk diskwalificeren voor deze functie.’

Stap 2: Ga oefenen.

Slijp alle spanning die het nee-zeggen bij jouzelf oproept uit je antwoord. Dat betekent: oefenen, oefenen, oefenen.

Hardop en liefst tegenover iemand.

Ga door totdat het voelt en klinkt alsof je een koekje bij de thee aanbiedt.

Stap 3: Sluit aan op de toon van het gesprek.

Breng het antwoord op precies dezelfde toon als je andere vragen hebt beantwoord. Wees vriendelijk doch beslist, hou de sfeer opgewekt en glimlach eventueel. Hoe beter je toon aansluit, des te overtuigender zal je zijn.

Volgende week het slot van deze blogreeks over salarisvragen:

Hoe je de bal weer teruglegt bij HR als men blijft aandringen op salarisinformatie.

Een beloningssysteem valt hier natuurlijk onder.

Soms staat dit al in een cao beschreven en vult HR de details in, soms heeft de organisatie (HR) alles zelf opgesteld.

Wanneer jij voor een arbeidsvoorwaardengesprek langskomt, beschikt de HR professional over alle vakkennis die hiervoor nodig is:

• kent de eigen beloningsregels;
• weet jouw kennis en ervaring ten opzichte van de functiezwaarte te wegen;
• is op de hoogte van marktontwikkelingen.

Op basis hiervan kan HR prima een passend aanbod doen.

Wat jij op dit moment in je huidige functie verdient, is  daarom volledig overbodige informatie.

Jouw huidige salaris is dus niet alleen privé, deze informatie is simpelweg niet relevant.

Oud nieuws ook.

Er zijn namelijk altijd verschillen tussen je oude- en nieuwe werk en meestal zijn die groter dan je denkt.

Ditzelfde geldt natuurlijk net zo goed voor het recruitmentbureau. Deze beschikt ook over beloningskennis. Wat een passend, marktconform salaris is, is dan ook, al lang voordat jij in beeld kwam, met jouw toekomstige werkgever vastgesteld.

Vertellen wat je nu verdient is dus complete onzin.

Er is maar een reden om naar jouw huidige salaris te informeren: men hoopt de kleinst mogelijke opslag op je salaris te bieden die nodig is om jou over de streep te trekken.

Dit heeft echter niets te maken met de beloningsregels en jouw waarde in de nieuwe functie. Terwijl die wel de basis voor het aanbod horen te zijn.

Hoe gewoon men het dus ook vindt om naar jouw huidige salaris te vragen: het deugt van geen kanten.

Volgende week

Nee zeggen op vragen over je salaris: hoe doe je dat zonder je kansen te vergooien?

De komende weken leg ik stap voor stap uit hoe je hier op een prettige en productieve manier mee omgaat.

Daarvoor begin ik bij het begin.

Ben je eigenlijk verplicht te vertellen wat je nu verdient?

Nee, beslist niet. Hoe geroutineerd de vraag ook gesteld wordt, je salaris is privé. Dat gaat niemand wat aan: jij vraagt dat toch ook niet zomaar aan een ander?

Laat dat even goed inzinken, want tegenover het abnormale van deze vraag, staat het routineuze gemak waarmee recruiters en HR medewerkers deze vraag stellen.

Een paar voorbeelden, zoals in deze mail:

‘In aanloop naar het arbeidsvoorwaardengesprek ontvangen we graag het volgende van je: …. en een recente loonstrook.’

Of tijdens een telefoontje over een vacature:

‘…Nou, klinkt goed allemaal. En wat verdien je op dit moment?’

Er is echt maar een reden dat deze vraag je wordt gesteld.

De werkgever wil inschatten wat het minimale salaris is waarvoor jij bereid bent de overstap te maken. Vervolgens wordt er in het salarisaanbod een paar honderd euro bovenop je huidige salaris gedaan.

Mooi, denk jij dan, ga ik erop vooruit. Dat klopt als een bus, maar dat is wel iets compleet anders dan naar waarde betaald worden en straks een marktconform salaris op je loonstrookje hebben staan.

Volgende week

Waarom informatie over jouw huidige salaris volkomen overbodig is (ook al zegt een recruiter/werkgever iets anders).

Deze situatie ontstaat doorgaans vrij makkelijk.

Bijvoorbeeld doordat in jouw organisatie het salaris minder is gestegen dan daarbuiten. Of bijvoorbeeld doordat je (ooit) al op een te laag salaris bent gestart.

Bij een nieuwe baan ligt er een gouden kans om dat in een klap goed te maken. En hier heb je daarvoor mijn 5 gouden tips:

#tip1 ken je huidige marktwaarde al voor het solliciteren

#tip2 vertel nooit wat je huidige salaris is

#tip3 onderzoek je marktwaarde in je nieuwe functie

#tip4 neem de tijd om aan het nieuwe bedrag te wennen

#tip5 vraag je waarde en besef dat de ander niet denkt zoals jij

Hoe denkt de ander dan wel?

Als je een grote salarisstap gaat zetten, moet jijzelf daar echt even aan wennen. Wanneer je bijvoorbeeld opeens € 1.500 meer gaat verdienen voelt dat snel onwerkelijk: ben ik dat echt waard? En vervolgens slaan twijfel en zorgen toe: hoe ga ik dat straks in hemelsnaam waarmaken?

Dit hoort er een beetje bij; je moet je de nieuwe werkelijkheid over jouw waarde nog eigen maken.

Wat daar heel goed bij helpt is het besef dat jouw nieuwe werkgever heel anders naar jouw salaris kijkt. Die weet namelijk niet beter dan dat jij straks gewoon een marktconform salaris betaald gaat krijgen.

Ik ben al lange tijd onder de indruk van haar werk.

Daarom was ik dan ook heel gelukkig dat ik vandaag haar training bijwoonde: Live cv-coaching voor loopbaanadviseurs.

Je weet, het cv ligt mij na aan het hart: een goed cv en een goed salaris gaan namelijk hand in hand (Ik schreef hier al een e-book over).*

Aaltje had bracht voor de training een kandidaat mee, waarvan zij ter plekke het cv transformeerde.

Dat proces hield het midden tussen schatgraven en goud delven.

Het was een vreugde om te zien hoe de echte waarde van deze kandidaat naar boven werd gehaald met Aaltjes methodiek. We zagen de kandidaat ter plekke groeien.

Wil je weten hoe dat werkt? In 2021 (dus over niet al te lange tijd ) ga ik met deze methode aan de slag en hoor je er meer over.

Deze tip van Aaltje geef ik je alvast mee.

Vertel op je cv ook iets over je (voormalige) werkgever.

Natuurlijk vertel je op je cv van alles over het werk dat je doet en eerder hebt gedaan. Dat kan je extra gewicht geven door ook wat over je werkgever te vertellen. Waar staat deze in het veld? Welke cijfers kan je hierbij geven? Welke andere concrete, onderscheidende details kan je toevoegen?

De waarde van jouw werkgever straalt ook op jou af.

(*) Mijn e-book Het waardevol cv – betere gesprekken, hoger salaris vind je HIER.

Rachelle legde haar situatie aan mij voor.

‘In verband met corona krijgt niemand in onze organisatie dit jaar een salarisverhoging. Ook werd bij aanvang van de pandemie al gelijk gezegd dat de bonus er in 2020 niet in zou zitten. Dit is allemaal door onze overkoepelende organisatie opgelegd.

Nu zie ik wel dat de resultaten dit jaar wat tegenvallen, maar er is beslist geen noodsituatie. Daar komt bij dat ik zeker hard kan maken dat ik meer zou moeten verdienen.

Is het nu zinvol om toch over een hoger salaris in gesprek te gaan of ben ik nu helemaal kansloos?’

Dit is niet een heel kansrijke situatie.

• Er is luid en duidelijk aangekondigd dat niemand er wat bij krijgt.
• Dit besluit is in een hogere laag, boven de organisatie genomen.
• De bedrijfsresultaten onderschrijven dit beleid.

NB De belangrijkste reden is hier dat het besluit van bovenaf is gekomen; over bedrijfsresultaten en eerdere aankondiging valt altijd iets te nuanceren.

Toch kan een salarisgesprek nu wel heel zinvol zijn.

Natuurlijk krijgt ze dan meteen te horen dat dit gesprek geen nut heeft. Misschien zelfs een beetje kribbig ‘je weet toch wat we gezegd hebben?’

Daar kan zij als volgt op reageren.

‘Ja, dat weet ik. Ik begrijp dat je nu niets voor me kunt doen. Dat neemt echter niet weg dat mijn salaris niet in orde is en dat voelt helemaal niet goed. Ik wil dat je dat weet en met je afspreken dat we over mijn salaris in gesprek gaan zodra de ruimte er wel weer is.‘

Hier zijn allerlei varianten op mogelijk, maar het zal je duidelijk zijn wat het doel is: je zet je salaris op de agenda. Je legt het in de week en daardoor komt de besluitvorming bij je leidinggevende goed op gang. 

Als het dan eenmaal zover is (goed bewaken!) ga je het volledige gesprek voeren.

Misschien krijgt Rachelle er in 2020 niets bij, voor komend jaar heeft ze zo wel haar salaris, luid en duidelijk, op de agenda gezet.

(*) Mijn nieuwe e-book  Een hoger salaris bij je huidige werkgever – in 7 stappen kan je HIER (gratis) opvragen.

Dat is iets te bewerkelijk en daarom volgde ik afgelopen zaterdag een workshop over interieur en kleur.

Tijdens de workshop stelden de deelnemers zich even voor. Er was een HR manager bij.

‘Oh’, zei ze toen ik vertelde wat ik deed, ‘dus jij bent eigenlijk de …’

De vijand.

Ik heb deze ‘feedback’ eerder teruggekregen vanuit het HR veld, maar het was een sympathieke vrouw en ze slikte het woord nog net op tijd in.

Dit soort primaire reacties zijn precies de reden dat ik mijn klanten altijd adviseer om niet hardop te verkondigen dat ze mijn hulp hebben ingeroepen.

Want ja, wat zou jij als HR manager doen als de vijand aan de bedrijfspoort staat?

Precies. Het maakt je salarisgesprek gecompliceerder en je gaat een minder goed resultaat boeken.

Op zo’n moment wil ik liefst schreeuwen dat wat ik doe juist goed is voor de organisatie, want een goed marktconform salaris maakt een ander mens van je medewerkers. Een mens met meer vertrouwen in zichzelf en zeer gemotiveerd het beste van zichzelf te geven.

Vorige week nog, kreeg ik deze reactie, van een wat verbaasde klant die net een mooi resultaat had geboekt: ‘Gek genoeg motiveert het”.

Diezelfde ervaring had ik na de workshop Interieur en kleur (van Ilona Kröber, onthoud die naam!). Natuurlijk had ik ook in een  verfwinkel een aantal mooie kleuren kunnen uitkiezen, maar dan had ik het probleem simpelweg vooruitgeschoven. In plaats daarvan ging ik vol ideeën naar huis. Daar legde ik de collage die ik had gemaakt op de huiskamervloer en keek om me heen. 

Tot mijn grote verbazing wist ik in een klap hoe het eruit zou komen te zien.